Hibrit Savaş Unsurlarının Erken Kullanımı: Sıradışı Bir Terör Örgütü FETÖ Vakası

Author :  

Year-Number: 2019-5
Yayımlanma Tarihi: 2019-12-18 16:28:01.0
Language : Türkçe
Konu : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Number of pages: 933-941
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Hibrit savaşlar yeni savaş türlerinden biridir. Aslında Hibrit savaş terimi geçmişte kavramsal olarak doğrudan kullanılmamıştır. Ancak yöntemsel olarak bu savaş türünün dolaylı bir şekilde kullanıldığı ve savaş olgusu kadar eski olduğu görülmektedir. Yapılan çalışmalar hibrit savaş teriminin, 21. yüzyılın ilk on yılında kullanılmaya başladığını ortaya koymaktadır. Hibrit savaş, birçok savaş unsurunun aynı anda kullanıldığı bir savaş türü olarak tanımlanmaktadır. Hibrit savaşın en belirgin özelliği, düzensiz harp taktiklerinin ve yüksek teknolojisinin beraber kullanılmasıdır. Hibrit savaşın tercih edilmesindeki bir başka faktör ise faaliyetlerin mümkün olduğunca gizli yapılmasıdır. Bu şekilde hareket edilmesinin iki sebebi vardır. Birincisi müdahale edilen bölge halkı tarafından direnç oluşturulmasının önüne geçmek, ikincisi ise diğer devletlerin ve uluslararası toplumun müdahale şansını ortadan kaldırmaktır. Hibrit savaşta teknolojiden medyaya kadar uzanan çok çeşitli yöntemler vardır. Bu yöntemler savaşçılar tarafından uygulanmaktadır ve bu savaşçılar her türlü teknolojik yetkinlikler ile donatılmış askerler olabilirler. Ancak, sorun başkalarına dini motivasyon, ideolojik ve etnik kaygılarla hizmet eden askerlerin olasılığıdır. Yukarıdaki açıklamada bizim için önemli olan, “dinî motivasyonla hareket eden” ibaresidir. Dolayısıyla bu makaledeki amacımız da din istismarı üzerine kurulan Fethullahçı Terör Örgütü (FETÖ)’nün belirlediğimiz hibrit savaş unsurlarını nasıl kullandığını analiz etmektir.

Keywords

Abstract

Hybrid wars are one of the new types of war. Actually, the term hybrid war has not been conceptually used directly in the past. However, it is seen that this type of war is used indirectly and it is as old as the phenomenon of war. The studies show that the term hybrid war has begun to be used in the first decade of the 21st century. Hybrid war is defined as a kind of war where many elements of wars are used at the same time. The most distinctive feature of hybrid warfare is the combination of irregular warfare tactics and high technology. Another factor in choosing hybrid warfare is to make the activities as secret as possible. There are two reasons to act in this way; the first one is to prevent the formation of resistance by the people of the region and the second is to eliminate the chance of intervention by other states and the international community. There are a variety of methods ranging from technology to media in hybrid warfare. These methods are implemented by warriors, and these warriors can be soldiers equipped with all kinds of technological competences. However, the problem is that the possibility of those soldiers who serve others with religious motivation, ideological and ethnic concerns. What is important to us in the above statement is the phrase “acting with religious motivation”. Therefore, the aim of this article is to analyze Fethullahist Terrorist Organization (FETÖ), which was founded on religious abuse, how the uses the elements of hybrid warfare that we have determined.

Keywords


  • Arslan, H. (2016). Dini Gruplar ve Siyaset -2 FETÖ/PDY, Ankara Okulu Yay., Ankara.

  • Arslan, H. (2017). “Rüya Metaforu Üzerinden Din İstismarı: FETÖ Örneği”, Liberal Düşünce, Yıl: 22., S. 87: 33-47.

  • Ashraf, A. (2018). "Hibrit Savaş ve Kültür" (Ed.: Yücel Özel, Ertan İnaltekin, Çev.: Melih Arda Yazıcı), Savaşın Değişen Modeli: Hibrit Savaş, MSÜ Basımevi, İstanbul: 56-62.

  • Canetti, E. (2006). Kitle ve İktidar (Çev.: Gülşat Aygen), Ayrıntı Yay., 3. baskı, İstanbul 2006.

  • Clausewitz, C. V. (1976). On War, Princeton: Princeton University Press.

  • Dinç, A. (1998). “Fethullah Gülen: Cevap Veriyorum”, Aksiyon Dergisi, S. 183: 18-35.

  • Dumlupınar, N. (2017). “Hibrit Savaş: İran Silahlı Kuvvetleri”, ANKASAM Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, Hibrit Savaşları Özel Sayısı, 1 (2): 68-105.

  • Erdoğan, L. (2016). Şeytanın Gülen Yüzü, Turkuvaz Yay., İstanbul.

  • Engdahl, F. W. (2016). Whom The Gods Would Destroy, mine.Books, Wiesbaden, Germany.

  • Erol, M. Ş. & Oğuz, Ş. (2018). "Karma Savaş Teorisi ve Rusya-Ukrayna Savaşı", Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 18/2: 399-415.

  • Fairclough, G. (2018). " Tank, Fare ve Rekabetçi Pazar: Hibrit Savaşa Yeni Bir Bakış" (Ed.: Yücel Özel, Ertan İnaltekin, Çev.: Melih Arda Yazıcı), Savaşın Değişen Modeli: Hibrit Savaş, MSÜ Basımevi, İstanbul,: 7-20.

  • Freud, S. (1975). Kitle Psikolojisi (Çev.: Kamuran Şipal), Bozak Yayınları,İstanbul.

  • Hoffer, E. (2010). Kesin İnançlılar (Çev.: Erkıl Günur), Plato Film Yayınları, İstanbul.

  • Hoffman, F. G. (2007). Conflict in the 21st century: The rise of hybrid wars. Potomac Institute for Policy Studies Arlington. http://www.projectwhitehorse.com/pdfs/HybridWar_0108.pdf, Erişim Tarihi : 20 Mayıs 2019.

  • Hoffman, F.G. (2009). Hybrid vs. compund war. Armed Forces Journal. http://armedforcesjournal.com/hybrid-vs-compound-war/, Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2019.

  • http://www.tdk.gov.tr, Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2019.

  • http://www.oxforddictionaries.com/definition/english/hybrid, Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2019.

  • https://www.yenisafak.com/gundem/kumpascilara-kil-servisi-3452883, Erişim Tarihi: 25 Mayıs 2019.

  • Johnson, R. (2018). "Hibrit Tehdidin Tarihsel Evrimi" (Ed.: Yücel Özel, Ertan İnaltekin, Çev.: Melih Arda Yazıcı), Savaşın Değişen Modeli: Hibrit Savaş, , MSÜ Basımevi, İstanbul:1-6.

  • Le Bon, G. (1997). Kitleler Psikolojisi (Yay. Haz.: Yunus Ender), Hayat Yayınları, İstanbul.

  • Öz, M. (2010). “Takiyye”, İslam Ansiklopedisi, TDV Yay., C. 39, İstanbul: 453-454.

  • Özer, Y. (2018). "Savaşın Değişen Karakteri: Teori ve Uygulamada Hibrit Savaş", Güvenlik Bilimleri Dergisi, 7 (1): 29-56.

  • Shaffer, A. (2018). "Geleceğin Savaşları ve Hibrit Savaş Bağlamında Gelişen Teknolojiler" (Ed.: Yücel Özel, Ertan İnaltekin, Çev.: Melih Arda Yazıcı), Savaşın Değişen Modeli: Hibrit Savaş, , MSÜ Basımevi, İstanbul: 73-76.

  • Yavuz, M. H. (2005). “Neo-Nurcular: Gülen Hareketi” (Der.: Tanıl Bora, Murat Gültekingil), Modern Türkiye’de Siyasî Düşünce İslamcılık, C. VI içinde, İletişim Yay., İstanbul: 295-307.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics